خستـــــــــــــهـــ ام..
خستهــــ
از رنگ رنگی های این شهر
از بوی ادکلن های تند
از این آرایش های غلیظ
از لب های سرخ سرخ
از تمام کرم پودر ها و خط چشم ها
از این دوستیــــــــ ها
از تمام لی های پاره پوره
وساپورتـــــــــــــــــــ
دلم کمی آبی می خواهد
کمی خدا
کمی آسمانــــــــــــــــ
کسی صدایم را می شنود؟
کسی رنگ خستگی را روی صورت مردم این شهر می بیند؟
آقا جان پس کی میایی؟؟؟
خسته نشدی از جلوه نمایی تن در بازار اسیران هوی و هوس ؟!
خسته نشدی از نگاه های پر از هوس و شهوت ؟!
خسته نشدی از حقارت و ذلالت ؟!
خسته نشدی از بنده شیطان بودن ؟!
خسته نشدی از خون کردن دل مهدی(عج) فاطمه(س) ؟!
خسته نشدی از عهد شکنی های پیاپی ات با خداوند؟!
مرگت که رسید ؛
جسمی که سالها مایه ی فخر فروشی و جذب نگاه های هرزه بوده رهایت میکند…
آنوقت تو هستی و کوهی از گناه…
تو هستی نگاه های تحقیر آمیز…
تو هستی و نگاه های اهل بیت و شهدا…
می گویند سیاهی چادرم ، چشم را می زند؛
چشم آدم های حریص و هرزه را ،
چشم را که هیچ ؛
خبر ندارند تازگی ها دل را هم می زند ؛
دل آدم های مریض و بیمار دل را ؛
از شما چه پنهان چادرم دست و پا گیر هم هست ؛
دست و پای بی بند و باری را می بندد ؛
چادر برای کسانی است که نمی خواهند عزت آخرتشان را به لبخند های هرزه بفروشند!
چــــــادرم سند بندگی و عبودیتم را امضا می کند…
چـــــادرت را بر ســـــرت بیانـــــداز
بیـــــروטּ بیـــــا
بیــــا بـہ تـــمـــــاشـــاے ᓅـصـــــل “ᓘـشڪسالے حــــجــــاب”
بگـــــذار ᓆـداســــت چـــــادرت
دســــتے بڪشـــــد بـــــر ایـــــن “ᓘـزاטּ زدگے حـــــیا”
بــــگــــذار ڪوچـہ و ᓘـیاباטּ زیرگــــامـــــهاے نجیــــب تو احســــا๛ غرور ڪننـــد
بــــگـــذار ببینــــند برگـــــهاے درᓘـت بے عـᓅـــــتے
چگــــونـہ زیر پایــــت ᓘـش ᓘـش میڪند
ڪـہ بــــــهار زیر چــــادر توســــتـ ـ ـ ـ
وقتی مشکـی مد باشه: خوبه!
وقتی رنگ عشقه: خوبه!
وقتی رنگ کت و شلوار باشه: باكلاسه!
وقتی لباس های شب تو مهمونی ها مشکی باشه باکلاسه!
اما؛ وقتی رنگ چادر من مشکی شد،
افسردگی می آورد!
دنبال حدیث و روایت می گردندكه رنگ مشکـی مکروهه!
چرا حجاب را مساوی با افسردگی می دانید؟!!!
دوست دارم چـادر مد شود…
مشکی رنگ عشق باشد؛عشــــق به خــدا